A جبهه ساز میخانه پانک معروف به مطالعات شخصیت acerbic ، بلیک اسکات در تولید و سوراخ کردن کلیشه های فرهنگ استرالیا متخصص است. به هر حال ، گروه او The Peep Tempel نام خود را با سرود 2014 کارول به دست آورد: اغراق فریاد مردانگی بلوکی که سه نفره فرقه ملبورن را به طور چشمگیری به مخاطبان گسترده تر معرفی کرد و متعاقباً بیش از یک میلیون نمایش در Spotify داشت.

با توقف این گروه از اواخر سال 2017 ، اسکات دوباره به عنوان یک هنرمند انفرادی ظاهر شد. و اگرچه او دوباره یک گروه سه قطعه ای را با تمرکز قوی بر جزئیات غنایی و چرخش های آوازی جونده مناظر ، هدایت می کند ، اولین آلبوم او مضامین مورد علاقه او را به روش های آزادتر و عجیب تری بررسی می کند. اسکات که از بخش ریتم برجسته The Peep Tempel درامر استیون کارتر و استوارت راینر باسیست (که اکنون در هواپیمای شپارتون جادو اما پر سر و صدا بازی می کند) بی سر و صدا است ، بیشتر از رانش عضلانی گروه موسیقی قبلی خود اجتناب می کند تا مانند یک راوی غیرقابل اعتماد که همیشه کشیده شده و ادامه می دهد بوده است.

Niscitam – که تقریباً به معنای “با اطمینان” در زبان سانسکریت است – در حالی که اسکات در انتظار تولد بود نوشته شده است از اولین فرزند خود ، و از وضوح کشش پایداری متانت استقبال کرد. اسکات با توجه به فکر خانواده ، به دنبال آهنگ های سنگین مانند Kalgoorlie و Constable در آلبوم Joy 2016 The Peep Tempel ، در مورد زمان و مکان مراقبه عمیق می کند. او بخشی از سالهای کودکی خود را در روستای Narrogin در استرالیای غربی ترسیم می کند و تصاویر زودگذر را به روشی شبیه خاطرات برای ما بازگو می کند.

موسیقی به همان اندازه بازتاب دارد احساس انتشار ، با نیک فینچ (Cash Savage و آخرین نوشیدنی ها) و نوازنده درام ، جکی اشتون (Black Bats) ، اسکات را با آهنگ های پراکنده و ملایم تر از آنچه طرفداران Peep Tempel انتظار دارند ، همراهی می کنند. به نظر می رسد همانطور که از سرعت گسترده زندگی مدرن استرالیا خسته شده است ، ترس و اضطراب خود را بیرون می کشد ، و اغلب آنها را به اندازه و اهمیت تحریف می کند تا روند جدایی را کامل کند.

“کجا خراب شده ام؟ برخی از سرزمین های عجیب و غریب و بدون زبان. ” با این وجود حتی در پایان با اشارات بدبینانه به پدر بودن (“چگونه به شما یاد خواهم داد که این مسئله مهم است؟ / وقتی که هیچ وقت برای من مهم نبود”) ، Bone Heavy در حالی که به شما معرفی می کند ، یک بخش بزرگ شگفت آور (و قابل دسترسی) را به شما معرفی می کند ، از همراهی گسترده تر مانند پیانو و آواز پشتیبان رسا اشتون. این مانند صحنه آغازین یک سفر احساسی پرتنش است که فقط برای آنچه در پی می آید مناسب است.

مسلح به بیس تند و یک قلاب تیز و روشن گیتار ، تب سرب می تواند برای یک ضربه آلت راک عبور کند ، اگر نه به خاطر رفرینت گروتسک آن: “من مثل یک خوک در گریه هستم / در سرزمین خورشید زنده”. با این وجود ، در اولین تضاد قابل توجه در اینجا ، این آهنگ جای خود را به آهنگ های آرام و زیبا Bullfloat Zen و Magic می دهد که گذر زمان (و ایده فرار روزانه) را با کنایه ای ملایم اندازه گیری می کنند که فاصله زیادی با بعدازظهر آفتابی Kinks.

هرگونه آرامش درونی – حتی از انواع تمسخر – به زودی توسط قطعه تقریباً هشت دقیقه ای The Plainsman ، که اسکات در آن احیای گاه به گاه The Peep Tempel را قطع می کند ، قطع می شود. تحویل آوازی به سبک اوکر برای یک سراب گفتاری رسیده که در یک مربا سازهای افق گریز دیده می شود. آهنگهای دیگر به همان اندازه آزادانه متفاوت هستند: فشار یک گهواره قفس است که در مورد انتظارات خفگی که از خودمان متحمل می شویم ، در حالی که عشق آهنگی اطمینان بخش و وعده عاشقانه پایدار را ارائه می دهد.

Niscitam توسط بلیک اسکات ، اولین آلبوم انفرادی رهبر سابق پیپ تمپل . عکس: Wing Sing records

برجسته ترین کلاشنیکوف است ، که سریعاً در عرض سه دقیقه از همه چیزهای پوسیده استرالیای معاصر اسکن می کند: “کاتولیک ها در سیاست / نژادپرست ، نژادپرست ، جوجه های در حال چرخش / انبوه قدیمی شرور انسان های ناشناخته کشتی کوچک ما را هدایت می کنند. ” این آهنگ که به نام مخترع تفنگ تهاجمی AK-47 نامگذاری شده است ، به تفسیر جالبی نزدیک می شود که شخصیت گرت لیدیارد بومی WA را در طوفان گرمسیری فاک مشخص می کند. این همچنین یک جانشین برجسته برای تک آهنگ Rayguns The Black Peep Tempel در سال 2016 است.

نوع متفاوتی از کمین همراه با آهنگ پایانی است. هیلمن هانتر خطاب به خانواده عزیمت شده با توجه به زمان اسکات در East Fremantle (از Cockburn Sound و Blackwall Reach تا Canning Highway) و همچنین صداهای واقعی اقیانوس صحبت می کند. این مرکز با یادآوری مدل تیتراژ مربوط به دهه 1960 کرایسلر ، با ظرافت به ذهن مشغول می شود و مشغله های قبلی اسکات را در لحظه های گذشته که ما نمی توانیم به طور کامل دوباره در آن زندگی کنیم ، ادامه می دهد: “او در این آهنگ تصدیق می کند: / p>

با پایان دادن به آلبوم با بررسی مجدد نام خیابان های متقاطع که ماشین در آن پارک شده بود ، اسکات قلمرو تازه شخصی را جستجو می کند (اگرچه ممکن است کاملاً از نوع زندگی نامه نباشد) ضمن حفظ شادابی و نشاط قطعات شخصیت گذشته او. اگر از نظر خلق و خو و شدت مانند قطب مقابل کارول بازی کند ، به یک آکورد مشابه تجربه مشترک برخورد می کند. مهمتر از همه ، این نشان می دهد که ظرافت می تواند به اندازه یک گروه کر کنجکاو قدرتمند باشد.

• Niscitam توسط بلیک اسکات اکنون از طریق Wing Sing Records خارج است

از آنچه هواداران گروه فرقه ملبورن انتظار دارند ملایم و آزمایشی تر است ، بلیک مانند راوی غیرقابل اعتمادی که همیشه داشته است پیش قدم است

بلیک اسکات متخصص جبهه میخانه پانک معروف به مطالعات شخصیت acerbic ، متخصص تولید محصول و سوراخ کردن کلیشه های فرهنگ استرالیا. از این گذشته ، گروه او The Peep Tempel با سرود 2014 کارول نام خود را به دست آورد: اغراق فریاد مردانگی بلوکی که سه نفره فرقه ملبورن را به طور چشمگیری به مخاطبان گسترده تر معرفی کرد و متعاقباً بیش از یک میلیون نمایش در Spotify داشت.

با توقف این گروه از اواخر سال 2017 ، اسکات دوباره به عنوان یک هنرمند انفرادی ظاهر شد. و اگرچه او دوباره یک گروه سه قطعه را با تمرکز قوی بر جزئیات غنایی و چرخش های آوازی جونده مناظر ، هدایت می کند ، اولین آلبوم او مضامین مورد علاقه او را به روش های آزادتر و عجیب تری بررسی می کند. اسکات که از بخش ریتم برجسته The Peep Tempel درامر استیون کارتر و استوارت راینر باسیست (که اکنون در هواپیمای شپارتون جادو اما پر سر و صدا بازی می کند) بی سر و صدا است ، بیشتر از رانش عضلانی گروه موسیقی قبلی خود اجتناب می کند تا مانند یک راوی غیرقابل اعتماد که همیشه کشیده شده و جلو می رود بوده است. ادامه خواندن …