یک دوست برای زندگی

زمانی که من فکر می کنم شان ریچاردسون بسیاری به ذهن می آید. در بالای لیست هر چند لبخند است. او تا به حال یک لبخ

توسط ATSHNEWS در 13 اردیبهشت 1399

زمانی که من فکر می کنم شان ریچاردسون بسیاری به ذهن می آید. در بالای لیست هر چند لبخند است. او تا به حال یک لبخند مسخره و او دوست داشت به خنده. بله یک زمان وجود دارد هنگامی که او دوست داشت به خنده.

هنگامی که شان و من در لوول دبیرستان و دانشجویان سال اول به عنوان ما آن را ضربه. دو قد بلند goofballs ها که مشترک بیتلز (و موسیقی به طور کلی). ما می خواهم به نشستن در زیرزمین خانه خود را و گوش دادن به بیتلز و چه کسانی و فلوید. در زمان سرگرمی های جوانان را از راه به پیشرفته تر و حرفه. مانند پرش کلاس و رفتن به ماکسول یا آرتور برای صبحانه با هر کس دیگری قادر به جست و خیز در همان زمان. در بیش از یک مناسبت شان و من جست و خیز تمام روز و پیدا کردن چیزهای به ما را اشغال کردند.

بار متفاوت بود در آن زمان. وجود ندارد بسیار برای بچه ها در دبیرستان در اوایل '80s را انجام دهد. هیچ تلفن های همراه. هیچ تصویری بازی مگر اینکه شما را به یک بازی. و یا یک بار. وجود دارد بازی های آرکید در لوول. مقدار زیادی از کافه ها ، من کاملا مطمئنم که ما آمار همه آنها را حداقل یک بار. یک روز است.
در حال حاضر اگر شما انجام محاسبات ریاضی آن را بسیار آسان به شکل که نوشیدن سن رفته بود تا 21 در آن زمان. من می خواهم گفت, همه چیز متفاوت بود در آن زمان. گفت: نه آنها بهتر یا بدتر است. فقط متفاوت است.

شان و من و بقیه باند — بیش از حد بسیاری به ذکر است اما آنها می دانند که آنها چه کسانی هستند — ما تا به حال برخی از زمان خوب با هر کس دیگری را نشان می دهد تا در فارغ التحصیلان رشته در یک شب آخر هفته. شاید زمان بد و یا دو. عمدتا خوب ،

بسیاری از این باند فارغ التحصیل شد و در سال 1982 و برخی یک سال قبل از آن برخی از یک سال بعد. برخی از رفت و به کالج. برخی از خانه ماندند. من هر دو — اعمال و پذیرفته شد در ULowell. شان آغاز شده و در میانه کالج, اما اینکه از یک خانواده پلیس — پدرش ری شد و بسیار مورد احترام افسر و برادران کوین گری و کلی شد و پلیس (کوین بازنشسته دراکات رئیس پلیس و کلی است که در حال حاضر سرپرست این لوول اداره پلیس) — شان (یا "ماشه" یک نام مستعار بسیاری می دانستم که او) جذب در این جهت شد و اصلاحات افسر در بیلریکا.

کسانی که میله? آنها هنوز هم وجود دارد. و به همین ترتیب ما آنهایی که مانده بودند در اطراف لوول. ما به زودی وسایل. این یک راه پیشنهاد می کنم برای بچه ها در اواخر نوجوانی امروز اما این جاده گرفته شده توسط بسیاری در آن زمان است.

شان و من به سمت همان جاده که در آن زمان. ما واقعا نمی دانم دیگر جاده و ما در آن با انتقام.

اما در سن مناقصه از 21 دو چیز ایستاده در راه من به آن شیوه زندگی است. یکی بود من جوانه زدن حرفه ای در روزنامه نگاری. من استخدام شده بود به عنوان بخشی-زمان sportswriter در لوول خورشید در حالی که یک تاریخ در کالج. دیگر زن من ملاقات کرد — در یک نوار به طور طبیعی — که در حال حاضر همسرم از 32 سال به علاوه.

شان نبود خیلی خوش شانس. من فکر می کنم او احساس زندگی خود را تا حدودی مقدر. او می خواهم به اجرای قانون برخی از مرتب کردن بر اساس — آن چه ریچاردسون پسران بود. و زن از رویاهای خود را هرگز محقق نشد.

زندگی می رود. شما کار می کنند. شما ازدواج کرده است. شما بچه ها. بچه ها رشد می کنند. ناگهان همه از یک زن و شوهر از دهه رفته اند و شما تعجب می کنم چه جهنم فقط اتفاق افتاده است. یک لحظه شما در حال صحبت کردن به یک زن جوان زیبا در Dubliner. بعد شما در حال تغییر پوشک. بعد شما باید یک بچه برای رفتن به مدرسه بالا است.

برای یک زمان شان و من باقی مانده بهترین دوستان است. زمانی که من بچه ها جوان بودند ما را میزبان شب کریسمس به خانه باز. شان خواهد آمد — همیشه تنهایی — هدیه برای بچه ها.
در سال 2001) شان و من تا به حال سقوط کردن. من می توانم به شما بگویم آنچه در آن بود, اما آن را بیش از حد احمقانه است. نیست همیشه ؟ حدود شش سال ما صحبت نمی.

اما زندگی هنوز هم در رفت. بچه ها کردم ، کریسمس Eves آمد و رفت و با هیچ شان.
در نوامبر سال 2007 پدر من فوت کرد. در دولان Funeral Home یک خط طولانی شکل گرفته (او مرد محبوب) و من و مادر و خواهر و برادر را تکان داد بسیاری از دست خدا را شکر برای هر یک از آنها. همسر من در یک نقطه آمد و زمزمه در گوش من "شان را در اینجا." من از خط و ما دست تکان داد. من او را برای آمدن. او گفت: "البته دنی." ما گفت: ما در تماس باشید. سپس او رفت و از طریق دریافت خط برای ابراز تسلیت خود را به خانواده و چپ.

ما در تماس باشید. نه آن زمان اگر ما می خواهم به یکدیگر دست انداز هر سال دیگر یا بیشتر.

اما پس از آن در ژانویه 2016 شان پدر درگذشت. من و همسرم که به شما بگویم شان همیشه مورد علاقه او در میان دوستان من رفتم پی در ماهانی در مراسم تشییع جنازه صفحه اصلی. دوباره ما گفت: ما در تماس باشید.

در این زمان ما بود.

رفتیم برای ناهار یک زن و شوهر بار. شان بازنشسته شد و در 12 گام برنامه در این مرحله و انجام بزرگ. من او را انتخاب کنید تا در آپارتمان خود و او را به من بگویید در مورد جلسات او حضور به طور منظم. او گفت که او راه می رفت به جلسات و من به او گفتم برای تماس با من اگر او تا به حال نیاز به یک سوار. او این کار را نکرد.

در ماه مه سال 2016 شان و من ملاقات کرد تا با تیم براون یکی از دوستان قدیمی که تا به حال نقل مکان کرد تا به منچستر, N. H. زمانی که او پیوست که شهر نیروی پلیس در 1980s. ما تا به حال قهوه و نسیم برای چند ساعت در مورد قدیم و چه جدید و هر چیز دیگری در میان است. همه ما گفت: "بیایید این کار را دوباره به زودی." ما هرگز.

مدت کوتاهی پس از آن شان به من گفت که او می خواست مرا به صبحانه های مورد علاقه خود را محل. ما گفت که ما می خواهم آن را انجام دهد که روز شنبه. روز قبل از او به نام و لغو می شود گفت که او می خواهم با من تماس بگیرید به برنامه ریزی مجدد. او این کار را نکرد. پس از آن او نیست بازگشت یک زن و شوهر از تماس ها و متون. من به این درک رسیدم که تنها راه آن بود و در راه آن خواهد بود. شاید او می خواهم با من تماس بگیرید زمانی که او آماده بود.
و زندگی هنوز هم در رفت. بچه ها من از بزرگسالان است. من هنوز در آفتاب. من هنوز هم زندگی می کردند یک زن و شوهر از مایل از یک پسر که بهترین دوست من برای سال ها و نیست او را ببیند و یا حتی شنیدن هر چیزی در مورد او.

تا صبح روز یکشنبه هنگامی که یک دوست به نام به من بگویید که او تا به حال شنیده شان فوت کرده است. به تنهایی در آپارتمان خود. من مبارزه با اشک من نوشتن این, اما من از دست دادن نبرد.

من از خودم همین سوال من فرض کنید کسی که چیزی شبیه به این اتفاق می افتد. چرا او بازگشت من تماس? چرا من همچنان به تماس با او ؟ و من شروع به تعجب که چگونه مسیرهای دو تا از بچه ها که زمان زیادی را صرف با هم که رفت و از طریق بسیاری از خوب و بد با هم می تواند در دو جهت مخالف.

وجود دارد البته بدون استفاده در چنین افکار. چیزهایی که فقط اتفاق می افتد و این است که. زندگی می رود. برای برخی از ما.

و در حال حاضر با این سر در گم coronavirus من و بقیه شان را پیر رفقا هر یک از آنها از دست رفته تماس با این مرد حتی نمی تواند به او از خواب بیدار و یا مراسم تشییع جنازه. ما در حال نگه داشتن موقت خار از لحظه یادبود برای او دوشنبه شب در حدود 40 تا از دوستان هم به افراشتن سرد یک (یا دو) به شان ریچاردسون. و طنز بود و نه از دست ما.

من فکر می کنم آن را ساخته اند شان لبخند. که لبخند مسخره.



tinyurlis.gdv.gdv.htclck.ruulvis.netshrtco.detny.im
آخرین مطالب