Category: 
نمایش برتر چهار باله یک عملکرده با عنوان “چهار شخصیت در جستجوی یک طرح” (نمایشی از پیراندلو – سلام) در صحنه جدید تئاتر بولشوی برگزار شد.
اینها آثار طراحان رقص مختلف اروپایی هستند که در یک پروژه جمع آوری شده اند. کمپانی باله بولشوی فصل جدیدی را برای آنها افتتاح کرد و پس از ماهها پرهیز از خلاقیت عروسکی ، روی صحنه رفت.
اولین نمایش برنامه ریزی نشده است و اگر کووید نبود ، به احتمال زیاد این اتفاق نمی افتاد. عصر دقیقاً در اواسط قرنطینه اختراع شد ، در نمایشنامه ماه سپتامبر ناگهان ظاهر شد ، مانند شیطانی از انفجار.
در واقع ، هیچ کاری نمی تواند به طور خودجوش در مکانیزم عظیم تئاتر بولشوی انجام شود. کارگردان باله ، ماخار وزیف ، کار در این پروژه را از آوریل آغاز کرد ، زمانی که همه رقصندگان به خانه فرستاده شدند.
ابتدای فصل مدیر هنری گفت: برای اینکه “هنرمندان را فوراً مجذوب خود کنید ، به آنها نیرو ، انرژی ، امید بدهید”. برای این منظور ، وازیف از دوستان اروپایی خود خواست كه طراحان رقص جوان را به او توصیه كنند ، ده نام دریافت كرد و در حال حاضر از میان آنها چهار نام را از بین آنها انتخاب كرد. البته ، من می خواستم “طراحان رقص با امضای سبک متفاوت را انتخاب کنم”. یک رژه از روندها و یک شروع برای آینده نشان دهید.
Makharbek Vaziev: “This is my city”
در نتیجه ، سیمون والاسترو ایتالیایی (فارغ التحصیل مدرسه باله آکادمی لا اسکالا) ، برایان آریاس از پورتو دعوت شد -ریکو ، تحصیل کرده در نیویورک ، دیمو مایلف بلغاری ، فارغ التحصیل مدرسه ملی هنر رقص در صوفیه ، و مارتین شکس فرانسوی ، دانش آموز مدرسه باله اپرای ملی پاریس.
از آنجا که اولین نمایش به سرعت آماده می شد ، به کارگردانان دستور داده شد اپوس ها طولانی و بدون تزئینات در مقیاس بزرگ نیستند. سه کار ، هر کدام پانزده دقیقه و به عنوان یک استثنا ، یک باله یک ساعته در ابتدا برای چهل مجری (یک نویسنده تمام تلاش خود را انجام داد).
وازیف به طراحان طراح آزادی اختیار داد: آنچه را می خواهید و آنچه می خواهید قرار دهید ، فقط زمان را رعایت کنید. در نتیجه ، کفشهای پوئنت با پیچشی و نیم تنه با پشت صاف وجود دارد ، همچنین قسمتهای خمشی گوشه ای خمیده با پاهای برهنه وجود دارد.
اولین باله “موج نهم” نام دارد و از نقاشی های Aivazovsky الهام گرفته شده است. برایان آریاس ماریناها را چنان تحسین کرد که با گرفتن موسیقی روسی ، در پس زمینه تولید مثل ، جایی که رقصنده ها و بالرین ها با لباس های سایه سبز مایل به آبی موج می زدند ، یک نمایش را به نمایش گذاشت. در آرامش و طوفان ، فرارفتن جریان ، نوسانات سطح و سکون اعماق ، لرزیدن جزئی کف و دایره های گرداب ها.
سینتیک عنصر آب کاملاً واضح نشان داده شده و در جاهایی باعث لبخند می شود. اما در همان زمان ، آریاس می داند که چگونه با یک توده رقصنده کار کند. سپاه باله یا به “پاشیده شدن” متلاشی شد ، سپس در امواج نهم پر انرژی گم شد ، سپس با جوش خوردن در روز صبر کرد ، و سپس “به افق” گسترش یافت انگار که در یک شب آرام است. بافت نقاشی ، طبق گفته آریاس. او همچنین می داند که چگونه ترکیب های کلاسیک را متنوع کند ، به طور عمده در تک آهنگ های آهسته زن و دونفری های آرام ، اما شبیه تمرینات کف در ژیمناستیک ریتمیک.
بالرین ها چیزی برای نشان دادن دارند. در اینجا یک ویکت پلاستیکی است ، یک مونوگرام پلاستیکی وجود دارد ، در اینجا یک بازی دست یا یک زاویه غیر استاندارد است. ملکه این رقص ، وقتی یکی به دیگری می ریزد ، Ekaterina Krysanova بود ، که ایده تغییرپذیری دریا را صد در صد نشان داد. با این حال ، با سرعت بالا ، کلاسیک های متوسط سلطنت می کردند ، پیروت ها و دیگر فریب های دیدنی و جذاب برای عموم مردم در معرض خطر بودند. 
” موج نهم “. Ekaterina Krysanova ، Vladislav Lantratov. عکس – ناتالیا وورونوا
پادشاه فریب ها Jacobo Tissi ، تکنواز ایتالیایی Bolshoi بود ، که در چرخش و پرش مهارت دارد ، و یک رژه است ، اما در خارج از کلاسیک های ابتدایی از نظر هنری درمانده است.
Vladislav Lantratov زیبا از سخت سابق ظاهر شد به نظر می رسد آسیب دیده است و خوشبختانه هیچ خسارتی نداشته است. اوگنیا اوبرازتوا ، آرتمی بیلیاکوف و دیگر تکنوازان مجبور شدند مدتی طول ها را فراموش کنند.
به گفته کارگردان دقیق ، “آیوازوفسکی هزار عکس دارد.” اما یک ساعت برای یک داستان گویا بسیار زیاد است ، خصوصاً اینکه استفاده از موسیقی سوالاتی را به وجود آورده است. قطعات Glinka که توسط Arias جمع شده اند (از اورتور در G minor تا تنظیم پیانو با موضوع عاشقانه “The Skylark” (تکنوازی روی پیانو – Nadezhda Demyanova و Anna Grishina)) با قطعه ای از “Scheherahada” ، یک تصویر سمفونیک “Sadko” فقط با “درزهای خشن” قافیه nocturne “مهتاب” از اپرای “Pan Voevoda” و “Fantasia on موضوعات صربی” ساخته ریمسکی-کورساکوف. ارکستر به رهبری پاول کلینیچف نمی توانست کاری در این زمینه انجام دهد. 
” فقط “(فقط). آناستازیا استاشكویچ ، ویاچسلاو لوپاتین. عکس – پاول ریچکوف
سیمونه والاسترو باله “فقط” را با موسیقی دیوید لنگ ، که از کتاب “آواز آوازها” الهام گرفته است ، به روی صحنه برد. با کنار گذاشتن معانی تمثیلی کلیسا ، کارگردان به دنبال آهنگساز ، “آواز” را به عنوان متنی وابسته به عشق شهوانی تعبیر کرد. از طرف دیگر ، در تصاویر این باله ، به طور کلی ، یک داستان عاشقانه وجود دارد و “عدم وجود آن ، عذابی که تحمل می کند”. بنابراین ، در صورت تمایل ، می توانید (و لانگ در این باره می نویسد) به یاد داشته باشید که متن کتاب مقدس ، که تا حدی در موسیقی متن استفاده می شود ، مربوط به عشق است نه برای یک شخص.
موسیقی در فرم به سادگی جذاب است ، رقص نیز. در پس زمینه چهار طرفدار در حال چرخش ، تکنوازان با تکرار پیشنهادات موسیقی ، دستان خود را به هم می فشردند و تکیه گاه ها را در آغوش می گرفتند. در اجرای موسیقی هیچ ارکستر و صدای زنده ای وجود نداشت ، اما برای موسیقی متن رقص اولگا اسمیرنووا ، ایگور تسویرکو ، ماریا وینوگرادوا ، آناستازیا استانکویچ و ویاچسلاو لوپاتین بدتر نشد. بیوگرافی گرانادوس اساس باله “محو شدن” را تشکیل داد. Dimo Milev موسیقی اسپانیایی را گرفت و گفت که چگونه آهنگساز تصور می کند در یک فاجعه در دریا کشته شده است. اما دوباره هیچ اصطلاحی وجود ندارد ، فقط جو نوآر و اضطراب مرحله ای وجود دارد. برای این منظور ، از دود مرحله ای ، حرکت سریع ، جاذبه بدن به کف (یعنی به طور متعارف – به زمین) و پاس ، مانند آنچه در اسکیت روی استفاده می شود ، استفاده شد. پاهای برهنه می لرزد و در ظاهر قوهای در حال مرگ روز ما دخالت نمی کند. (من در مورد یک تکنوازی با زیبایی اجرا شده توسط آنا بالوکووا صحبت می کنم که در رقص مدرن از بسیاری از تئاترهای بولشوی بهتر است). و پیانویست نادژدا دمیانووا ، که زیر انگشتان آن قطعات والس شاعرانه ، صحنه های شاعرانه و مجموعه Goyeschi به یک ساختار اساسی منسجم تبدیل شده اند. 
” محو شدن (کمرنگ شدن). ماریا وینوگرادووا ، ایگور تسویرکو. عکس – النا فتیسووا
فینال به موسیقی پرت اعطا شد که ارکستر (“Silenyium” از “Tabula Rasa”) آن را به خوبی اجرا کرد ، بنابراین نوع کوروگرافی نتیجه گیری قبلی بود. درست است ، مشخص نیست که چرا مارتین شیکس مجبور بود روغن کره را روی صحنه تنظیم کند ، اگر معنای ساده ای را درک کند ، اگر موسیقی قبلاً همه چیز را گفته باشد؟ تجسم فرشتگان که برای طراح لباس به ذهن خطور کرد (خوشبختانه بال وجود نداشت).
با این حال ، زیبایی جالب رقص پریما سوتلانا زاخاروا ، همراه با رقص بالرین های جوان Eleanor Sevenard و Alena Kovaleva ارزش آن را داشت با علاقه به آن نگاه کنید (زیبایی). وظیفه رقصیدن معنادار (در دایره ای از نور در یک صحنه تاریک) لرزش های آرام و چسبناک و تکراری موسیقی توسط همه مجری ها کامل است. 
Silentium. سوتلانا زاخاروا ، جاکوپو تیسی. عکس – ناتالیا وورونوا
بعد از اجرا ، من (و نه تنها من) فکر کردم “بالاخره زنده است ، نه یک تئاتر مجازی ، خوب است و هنرمندان به کار خود برگشته اند و فصل به طور کلی باز شده است ، اما …” آشکار بود که رقاصان از کار راضی بودند. قرنطینه برای یک رقصنده باله بدترین چیزی است که می تواند باشد. این یک بازیگر یا خواننده درام است که می تواند در خانه بنشیند و سپس بدون از دست دادن زیاد روی صحنه برود. افراد باله بدون کلاس و صحنه فرم حرفه ای خود را از دست می دهند. بنابراین ، ما هم دلشان برای آنها تنگ شده بود ، و آنها – روی صحنه و تماشاگران. نام های جدید (و برای روسیه جدید هستند) به عنوان یک اصل عالی هستند ، اما من در افتتاحیه نخست این فصل می خواهم اساتید بزرگ اروپایی را ببینم که آثار آنها در پوستر Bolshoi بسیار کم است. با توجه به اینکه این تابستان کار بزرگواران را بیش از حد کار نکرد ، چرا آنها این کار را نکردند؟
مایا کریلووا 
