ما آماده برای این نوع از غم و اندوه

ایده های این بیماری همه گیر کوروناویروس را ترک پایدار عاطفی زخم. خ / خبرگزاری فرانسه / گتی با توجه

توسط NEWS-SINGLE در 26 فروردین 1399
خ / خبرگزاری فرانسه / گتی

با توجه به مادر منوجود اشکال منحصر به فرد از غم و اندوه است که هر کس را لمس جنگ می داند. انگار غم و اندوه همراه با از دست دادن زندگی انسان از طریق بمب گذاری و مبارزه با بی رحم و از طریق این بیماری اجرا می شود که شایع هنگامی که مراقبت های بهداشتی و دیگر خدمات اجتماعی هستند متوقف شده است. پس از آن وجود دارد که غم و اندوه همراه با از دست دادن یک زندگی به عنوان ما یک بار آن را می دانستند: از دست دادن کشور از دست دادن شغل و از دست دادن هویت به عنوان یک "پیش از جنگ فرد" و پس از آن نیاز به بیش از شروع. دو اجرا همراه با هم مثل دو تیره مار در هم تنیده.

هنگامی که پدر و مادر من نقل مکان کرد و به بریتانیا از سریلانکا در میان یک جنگ داخلی است که برای کشیدن 26 سال آنها نیست به راحتی نمایش غم و اندوه خود را. خواهر و برادر من متولد شد به تنها واقعیت ما را می دانیم: بازدید از اردک در پارک محلی نوسانی در همسایگان ما' مجموعه نوسان و باد کردن شمع در جشن تولد بودند که شواهد از هر دو جذب و ظاهر ، در عین حال پدر و مادر من غم و اندوه خواهد زیرچشمی نگاه کردن از طریق در لحظات. اولین بار من تا به حال دیدم مادرم هق هق شد و بعد او موفق به دریافت یک تماس تلفنی با اخبار که عموی من بازگشت به خانه از دست داده بود پای خود را در زمین-انفجار معدن. سال بعد از ما تا به حال به کانادا نقل مکان کرد او آموخته است که معروف کتابخانه برگزاری هزاران نفر از متون تاریخی در بومی جففنا شده بود به زمین سوخته توسط ارتش. او اشک سکوت و راه او به فضا خیره شد من متوجه شدم پس شد دو گویش از غم و اندوه.

این نوع از غم و اندوه است ناآشنا برای بسیاری از مردم که زندگی می کنند در مکان های صلح آمیز. در عین حال COVID-19 خواهد خود را به صورت پیچیده از غم و اندوه است که معطل خواهد شد—به طور بالقوه برای بسیاری از سال پس از پایان فوری بحران کاهش خواهد یافت. هزاران نفر از اجساد انباشته اند, در ایتالیا, در طول یک دوره زمانی که پزشکان کشتی با وحشتناک اخلاقی quandaries در اطراف سهمیه بندی مراقبت. در حال حاضر در بخش هایی از ایالات متحده, کامیون های یخچال مستقر شده اند برای استفاده به عنوان موقت morgues. در نیویورک یک گور دسته جمعی است که ساخته شده و cremations اتفاق می افتد در تمام طول روز طولانی است. بیماران در حال مرگ هستند به تنهایی و در طول بحران ابولا در غرب آفریقا ترس از سرایت باید با دخالت خانواده ها توانایی به سوگواری.

از بعد از ظهر دیروز بیش از 20 ، 000 آمریکایی مرده بود از جدید کروناویروس. رشد در تعداد موارد خوشبختانه به نظر می رسد به کاهش باشد. هنوز حتی نسبتا خوش بینانه پیش بینی ها نشان می دهد که بسیاری از مردم تسلیم خواهد شد در هفته های آینده حتی برخی که بازیابی هنوز هم در معرض خطر سلامت طولانی مدت عوارض.

همه از این آسیب اتفاق می افتد در حالی که مردم هنوز در حال مرگ از دیگر علل, بیش از حد—و هنگامی که مردم عزادار در حال دلسرد حتی از رفتن به خارج بسیار کمتر به دنبال آرامش از عزیزان خود. ساخت بدتر بحران کنونی قرار داده است استرس زیادی در درمان های حرفه ای است که در زمان عادی کمک به خانواده های مقابله با از دست دادن و سوگ. جامعه ما بیمار است-آماده برای این نوع از غم و اندوه coronavirus بازدید بر بسیاری از مردم در طول کوتاه span.

Research در غم و اندوه پس از مقیاس تلفات اندک است اما این ادبیات نشان می دهد که درد و رنج شخصی ضرر و زیان می تواند به خصوص مضر که تجربه کرده در زمان گسترده تر اجتماعی استرس است. یک 2015 مطالعه نشان داد که کودکانی که از دست یک دوست در یک توده-تروما رویداد مانند یک فاجعه طبیعی یک حمله تروریستی یا جنگ به احتمال زیاد به رنج می برند در دراز مدت روحی و روانی مشکل است. مطالعات انجام شده از اعضای سرویس و جانبازان که در طول خدمت 9/11 یافت شيوع چیزی است که گاهی اوقات به نام پیچیده غم—یک نوع از سوگ است که غیر منتظره ای شدید و طولانی مدت. این سرویس عضو و جانبازان نشان داد بدتر از علائم اختلال استرس پس از سانحه و تا به حال تعداد بیشتری از عمر اقدام به خودکشی.

یک مطالعه از بازماندگان نسل کشی در رواندا در بر داشت که آنچه محقق به نام "فرآوری نشده عزاداری"در بخش نتیجه توقف از سنتی عزاداری, آداب و رسوم در طول جنگ—کمک به طولانی روان-سلامت گلایه. دو سال پس از سال 2004 سونامی اقیانوس هند مزمن غم داشت در تقریبا نیمی از بازماندگان و به شدت با از دست دادن همسر و یا زن بودن. و یک بررسی سیستماتیک از بازماندگان ابولا یافت سطوح بالایی از ناراحتی روانی از جمله غم و اندوه طولانی مدت بود که مرکب ننگ قرار داده و هر دو بر بازماندگان و خانواده خود را به عنوان آنها در تلاش برای بازگشت به کار.

این بیماری همه گیر کوروناویروس متفاوت از آن فجایع در راه های مختلف. اما آن را به ارمغان می آورد عوامل استرس زا خود را دارد. به خصوص برای کسانی که نگران آسیب پذیر بزرگان آن را به ارمغان می آورد یک سطح از پیش بینی غم و فرم است که به نظر می رسد هنگامی که مرگ یکی از عزیزان به نظر می رسد اجتناب ناپذیر است. همچنین در میان ناگهانی بحران اقتصادی و افزایش سرسام آور بیکاری; قطع افراد از خانواده و دوستان و روال معمول خود را; و به رسمیت شناختن است که برخی از کسانی که روال خواهد بود به طور دائم مختل شود.

در سال 1939 داستان کوتاه اسب رنگ پریده رنگ پریده, سوار, نویسنده کاترین آن پورتر توصیف شخصیت میراندا به عنوان او می افتد در عشق با یک سرباز به نام آدم در حالی که همچنین در حال سقوط بیمار مبتلا به آنفلوانزا در سال 1918. در میان ترس خود را از این بیماری جفت نیز غمگین قدیمی خود را از زندگی است. "همه تئاتر و تقریبا تمام مغازه ها و رستوران ها بسته هستند" آدم با ابراز تاسف "و خیابان شده اند و پر از مجالس ترحیم در تمام طول روز و آمبولانس همه شب." تنها زمانی که میراندا بازیابی خودش می تواند او را به طور کامل درک جهان او و معشوق خود را از دست داده اند. و هنگامی که او می آموزد با نامه ای که عاشق او مرده است از بیماری او فرود به اعماق تیره تر از غم و اندوه طولانی مدت.

"در یک بار او وجود دارد در کنار او نامرئی اما به فوریت در حال حاضر یک روح زنده تر از او گذشته غیر قابل تحمل تقلب از قلب او; برای دانستن آن نادرست بود او هنوز هم چسبیده به دروغ نابخشودنی دروغ او را تلخ میل."

این راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تعریف می کند غم و اندوه طولانی مدت اختلال به عنوان غم و اندوه نشانه تداوم برای شش ماه یا بیشتر پس از از دست دادن همراه با جدایی پریشانی و اختلال اجتماعی یا شغلی با عملکرد و حضور علائمی مانند گیجی و شوک تلخی و دشواری در حال حرکت رو به جلو با زندگی است. به عنوان عمومی نشسته در اضطراب و در انزوا سیاست گذاران به دنبال مقابله با بحران کنونی نیز باید شروع به طرح مطالبات در روان-سلامت خدمات به طور خاص برای غم و اندوه و سوگ در کوتاه مدت و فراتر از آن.

یکs یک پزشک است که کودک از دو پزشکان و من نگران به ویژه در مورد غم و اندوه تجربه شده توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که در حال ساخت خوب خود اخلاقی وظیفه برای خدمت به کسانی که رنج می برند از coronavirus. پس از سال 2004 سونامی غم و اندوه طولانی مدت اختلال پیدا شد در یک در 10 بیمارستان کارگران مورد بررسی. در بحران کنونی ارائه دهندگان خدمات پزشکی—از جمله مادر من یک متخصص بیهوشی که انجام لوله—آیا شخصی در خطر است. حتی کسانی که زنده ماندن COVID-19 یا نه قرارداد آن در وهله اول ممکن است از دست دادن ارزش دوستان و همکاران و در میان مرگ و میر از دیگر مراقبت های بهداشتی کارگران که تا به حال به کار بدون کافی دنده محافظ.

در بیمارستان پزشکان و بیماران به طور یکسان باید دلایل به سرند. پزشکان غمگین از دست دادن از یک بیمار که مرده است. بیماران پس از یک بیماری تشخیص داده غمگین از دست دادن سلامت خود را. کارآموزان پزشکی غمگین سابق خود را آرمان خود را به عنوان تبدیل شدن آنها به تلفات سنگین طالبان به یک سیستم است که از قضا اغلب جاها کمی ارزش خود را به خوبی بودن.

قبل از coronavirus اخلاق علوم انسانی—از نزدیک گوش دادن به بيماران نگرانی ها و ترس ها و رسیدگی به نیازهای خود را—هرگز قوی تر در حرفه پزشکی. این بیماری همه گیر را برمی گرداند پزشکان به زمانی که compartmentalizing یک بیمار رنج می برند—و خود—عاطفی است, ابزار بقا. "ما خواسته بود که خونسرد به این بیماری خود را" دانیل Lakoff یک اتاق اورژانس در شهر نیویورک اخیرا به من گفت. "ما نمی لمس بیمار در بسیاری از موارد ما با استفاده از پزشکی از راه دور, ما به اکسیژن و ما تماشا کنید و منتظر بمانید. و ما اغلب احساس ناتوان است."

Claire Bidwell اسمیتیک مشاور در چارلستون کارولینای جنوبی که نوشته سه کتاب در غم و اندوه به من گفت که این هفته های اخیر شده است شلوغ ترین از دهه حرفه ای. (او ارائه می دهد خدمات خود را آنلاین.) او را افزایش می دهد احتمال این که غم و اندوه ممکن است متفاوت در طول این بیماری همه گیر از چگونه بسیاری از مردم به طور معمول آن را تجربه کنند. معمولا غم و اندوه احساس می کند بسیار شخصی اسمیت می گوید به این دلیل که بقیه جهان درآمد حاصل به طور معمول در حالی که سوگوار احساس بی حس و تنهایی. که پویا ممکن است تغییر کند زیرا بسیاری از جهان در حال حاضر زمین را متوقف کند. غم و اندوه ممکن است با تاخیر او گفت: اما یک مشترک تطهیر ممکن است پیش رو باشد. "من فکر می کنم وجود خواهد داشت یک جمعی عزاداری زمانی که ما از این ظهور برای ما به عنوان یک فرهنگ" اسمیت گفت. "در حالی که آنچه اتفاق می افتد دلخراش است و ما شده اند قادر به ritualize یا تتم. ما دوباره به این."

زمانی که من در حال رشد بود تا یکی دیگر از راه های که در آن غم و اندوه در بازدید از خانه ما بود که من پدر و مادر و دوستان و خانواده از سریلانکا را متوقف خواهد کرد و reminisce. آنها را به طور خلاصه به خاطر جنگ بلکه استفاده از آن به عنوان یک قاب است که در آن به گفتن بیشتر نشاط بخشی, داستان, خنده و غلبه بر. غم و اندوه زمانی که این بزرگسالان با تجربه آن هم تبدیل به یک اتصال عامل پیوستن به قطعات شکسته را به یک هماهنگ تر common mosaic.

این زخم همیشه باقی می ماند. در پایان اسب رنگ پریده رنگ پریده, سوار, ماه سختی راه را به آینده ای است که هر دو روشن تر و آمیخته با سودا. "جنگ بیشتر نه بیشتر طاعون" او می نویسد: "تنها خیره سکوت است که به دنبال توقف سنگین اسلحه; خانه های بی صدا با سایه کشیده, خالی, خیابان, مرده سرد نور از فردا. در حال حاضر وجود دارد خواهد بود برای همه چیز."

ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.



tinyurlbitlyis.gdv.gdv.htu.nuclck.ruulvis.netcutt.lyshrtco.detny.im
آخرین مطالب