جولای 25, 2020,  اخبار روز موسیقی ایران و جهان

Folklore از تایلور سویفت با روش های بیشتری شگفت زده می شود.

انتشار Taylor Swift معمولاً چیزی از یک رویداد چند هفته است. با وجود سرنخ هایی از سرنخ های موجود در رسانه های اجتماعی ، آوازهای دوستانه رادیویی بر امواج هوایی و کلیه razzmatazz عمومی که با انتشار عمده ای از آلبوم ها همراه است. آمریکایی ها تصمیم گرفتند مسائل را به طور چشمگیری تکان دهند. انگار که از آبی رنگ ، خواننده وقتی توییت کرد ، بمبهای ضرب المثل را رها کرد:

“سورپرایز امشب در نیمه شب ، من هشتمین آلبوم استودیوی خودم ، فولکلور را منتشر خواهم کرد. من آلبوم های کاملاً جدید و کاملاً جدیدی را ریختم ، همه هوی و هوس ، رؤیاها ، ترسها و تحولاتم را در آن ریختم. “.” به نظر می رسد که این روش بدون توجه به روند متعارف آهسته و کم تحرک ، به خودی خود این پروژه را منعکس می کند.

از زمان پرش رسمی در سال 1989 به مجوز پاپ در سال 1989 ، این فرد 30 ساله است. مطمئناً ژانر مورد علاقه رادیو را پذیرفته است. حتی در روزهای کشور Swift دقیقاً خجالت نمی کشید.

با این وجود ، فولکلور ، کاملاً متفاوت است. اگرچه ضربات تند و تیز یک اعتبار یا مصنوعات سال 1989 را کنار می گذارد ، نمی توان آن را به راحتی کشور نامید.

در عوض ، پیشنهاد 16 آهنگ یک تولید زیبا با هدایت صوتی است.

در جایی که یک پایه تکان دهنده کف وجود داشته باشد ، اکنون پیانو سوزنی وجود دارد ، جایی که صدای رایانه ای زمانی حکمرانی می شد ، ویولن ارکسترال اکنون زنبورهای گوش را پشت سر می گذارد. این آلبوم احساس می کند که بخشی از فینال اعتبار (سال جدید) شهرت دارد.

متن ترانه ها داستانهایی را نشان می دهد ، شادی آنچه که هست ، رویاهای آنچه ممکن است بوده است و عذاب پشیمانی را نشان می دهد.

“رشته های نامرئی” با دستهای نامرئی سرنوشت شگفت زده می شوند که دو نفر را به هم می رساند ، “1” بر خوشبختی ها پس از آن می توانست فکر کند ، در حالی که “امور غیرقانونی” رابطه پنهانی “جسورانه” را در پیش می گیرد. در جریان آخرین آهنگ ها ، آواز خواننده آواز می خواند:

“و جلسات مخفیانه و ستاره های مسروقه ، آنها یک بار حقیقت خود را نشان می دهند ، اما آنها دروغ می گویند و دروغ می گویند و آنها دروغ می گویند ، یک میلیون بار کوچک.” >

با آن سخنان غوطه ور ، ناگهان در سرنوشت ماجرای شکننده هستیم. سوئیفت با سهولت مطمئن ترانه را به صدا در می آورد.

مانند همیشه ، احساس بیوگرافی مارک تجاری تیلور دست نخورده مانده است. بدیهی است که هر کلمه ای نباید به عنوان یک اذعان سوگند خوانده شود ، بلکه خواننده با اصالت صدا می کند و توجه شنونده را به خود جلب می کند.

این هنرمند از دانش قبلی شنونده در مورد آنچه پیش آمده استفاده می کند نه تنها به پرداخت هزینه خدمات فن بلکه به کمک قاب آلبوم به عنوان فصل بعدی یک داستان شخصی می پردازد.

با اشاره به نوار شیرجه ظریف ، و گره زدن به “آن را زنجیر طلایی می خواهی بنام” ، Invisible Strings مانند یک به روزرسانی وضعیت دوستانه در رابطه عاشقانه بلند مدت سوئیفت با بازیگر جو الوین احساس می کند.

این آهنگ نه تنها به SWITY اجازه می دهد تا بازی اتصال نقاط را انجام دهد ، بلکه به پروژه جذاب ترین لحظه خود نیز می انجامد. تیلور اعتراف می کند:

“سرد فولاد تبر من بود تا سنگ زنی شود ، برای پسرانی که قلب من را شکستند ، اکنون من هدیه های نوزادانشان را می فرستم.” برخی از لحظات دلخراش به همراه خواننده و اکنون در آنجا شاهد بهبودی بسته شدن است. “اشکهای من ریکوچت” در جنگهای دریایی به عنوان یک غرق روابط می فرستد ، “هفت” ما را در خانه ای خالی از سکنه می بیند که ما به روزهای شادی دوران کودکی می پردازیم ، در حالی که “آخرین سلسله بزرگ آمریکا” بی وقفه غرق در عروسی “گچ” می شود. زندگی بسیار بالای او.

یکی از قویترین لحظه های آلبوم از یک داستان عاشقانه به سمت مقابله با چیزهایی که کمتر ویرایش می شود تغییر می کند.

“و وقتی می گویید من عصبانی به نظر می رسم ، ستاره عصبانی تر ، “فوق ستاره در جریان” زن دیوانه “به صراحت اشاره می کند.

اگرچه به نظر می رسد این ترانه به یک خار خارق العاده در سمت خواننده اشاره دارد ، اما به همان راحتی به عنوان یک حمله قدرتمند به عمل بی رحمانه پاره شدن به سلامت روحی شخصی ، معروف به نورپردازی گاز عمل می کند. p>

این سوئیفت در آتشین ترین اوست و نمی ترسد افرادی را که از مغز بیشتری استفاده می کنند ، بدتر کند. این خواننده مدت هاست که از استانداردهای مضاعف زنانه جنسی مأیوس شده است ، فولکلور به عنوان سکویی برای تشدید مقابله با آنها بار دیگر عمل می کند.

خواننده اصلی جاستین ورنون با صدای گرم و غنی خود که بر افتتاحیه حاکم است ، این شنونده را دعوت می کند. ورنون نمی تواند با شیمی کاملی از شریک زندگی دوتایی سابق گری لایتو ، مطابقت داشته باشد (“آخرین باری”) اما تلاشهای او هنوز هم اثبات می شود که علاوه بر این خوش آمدگویی است.

شاید به طرز جالبی ، “تبعید” احساس کند. مانند دنباله “آخرین زمان” رد. این زوج یک بار دیگر فقط در را باز کردند تا قلبشان بسته شود.

دور از میکروفون ، کادر تولیدکنندگان و مهندسان صدا گرد هم آمده اند تا رکورد اصلی موسیقی خود را به دست آورند. در میان آنها یکی از همکاران بلند مدت جک آنتونوف است.

گیتاریست سرگرم کننده در گذشته شعله ای برای افزودن طعم دهه 80 به آهنگ هایی مانند “Out of the Woods” و “Archer” داشت. از نظر موسیقی ، چیزهایی که از روزهای 1989 یا عاشق به دور مانده اند ، فاصله ندارند اما تولید آن کم رنگ تر می شود.

“اشکهای من ریکوچت” با باز شدن مرجان اثیری خود به گوش ضربه می زند ، “بتی” یک هارمونیکا را به بازگشت می کند. کشور ، به عنوان رویای “Mirrorball” یک دوز ملایم از سنگ دریافت می کند. کمتر AC / DC و آخرین رقص در دیسکو.

به طور کلی ، فولکلور ثابت می کند که یک تفرجگاه شگفت آور اما در عین حال موفق برای تیلور سویفت است. متن ترانه های زنده او همچنان به عنوان بهترین موارد در تجارت فعالیت می کند ، در حالی که تغییر در موسیقی به خوبی از آن پشتیبانی می کند.