هند شیلات: گذشته ، حال و آینده

آسیا-اقیانوس آرام, محیط زیست, مواد غذایی و کشاورزی, سرفصل

نظر

دهلی نو Jul 13 سال 2020 (IPS) - شیلات و آبزی پروری هستند یک منبع مهم تولید مواد غذایی, تغذیه و امنیت اشتغال و درآمد در هند. این بخش شیلات مستقیم منبع معیشت بیش از 20 میلیون فیشر و ماهی کشاورزان; کمک INR 1.75 تریلیون دلار در سال به ناخالص ارزش افزوده به اقتصاد هند; و عمده صادرات نان با ماهی یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی صادر می شود از هند است.

COVID-19 و پس از آن مستند به چپ هند شیلات در تلو تلو خوردن. اما هند به تنهایی نیست. شدید اقتصادی ضرر و زیان به شیلات گزارش شده در سراسر جهان و در تمام موارد آسیب شده است و بیشترین صادرات محور شیلات با پیچیده زنجیره تامین. این ویروس ممکن است ماشه اما هند در هر بشکه بود و در حال حاضر لود شده با دهه از حسن نیت اما بد بخت سیاست های غیر قابل تنظیم رشد و بازار ناپایداریهای. تامین امنیت آینده از هند شیلات هر دو در طول COVID-19 و فراتر از آن نیاز به شیرجه رفتن به عمق درک خود را از گذشته و حال و آینده ممکن است.

گذشته: ظرفیت هندی شیلات

در سال 2011 کار فشرده ترال شیلات تحت سلطه بیش از نیمی از هند دریایی تصرف تولید ماهی و این احتمال وجود دارد که آنها همچنان به انجام این کار امروز است. برای اولین بار معرفی به هند در 1950s trawling شکل مکانیزه ماهیگیری که شامل فعالانه کشیدن یک شبکه از طریق آب و یا در بستر دریا کارآمد و یکسره ابتلا به, همه چیز در مسیر آن است. سپر جلب همراه با دولت یارانه سوخت و تخفیف های مالیاتی و رقابت رو به رشد اغوا بزرگی از هند سنتی ماهیگیران به motorising سنتی خود را از ناوگان. بین سالهای 1980 تا 2014 تعداد مکانیزه قایق نیز رشد از صرف 9,000 به بیش از 72,000.

قبل از سال 1976 وجود دارد هیچ دریایی فضایی مقررات از جمله به عنوان منطقه انحصاری اقتصادی (EEZ), آبهای سرزمینی و سایر مناطق دریایی. این بدان معنی است که مکانیزه قایق های ماهیگیری می تواند کارآمد بهره برداری از مراکز آب منجر به کاهش بگیر که آشکار بود برای مخالی bombay duck, ribbonfish و غیر penaeid میگو در اوایل 1980s. اما در هر قایق کاهش در گرفتن آسان بود به چشم پوشی همانطور که پیشرفت های فن آوری بهبود توانایی کلی برای پیدا کردن گرفتن و حفظ مقادیر بیشتری از ماهی که در ادامه به افزایش درآمد و صادرات.

با هدف کاهش سهام ماهیگیری عملیات آغاز شده ابتلا به نسبت بیشتری از 'bycatch' یا غیر هدف گونه است. امروز کرجی جلب تشکیل شده می تواند در هر نقطه بین 50-90 درصد از bycatch که شامل غذاهای دریایی دیگر موارد و همچنین غیر خوراکی گونه یا " سطل زباله ماهی که خریداری شده توسط پودر ماهی و روغن ماهی (FMFO) شرکت. FMFO محصولات غنی از مرده دریایی تنوع زیستی در حال عرضه به آبزیان و مرغداری ها و در زمان حتی آن را به رژیم غذایی حیوانات خانگی ما.

در پی این همه توسعه دراز هند ماهیگیری سنتی و شیوه های ارتباط محلی دانش زیست محیطی سیستم های. به عنوان یک نتیجه از کاهش در گونه هدف و افزایش درگیری با سنتی ماهیگیران در سال 1988 کرالا شد اولین دولت تحمیل سالانه فصلی ممنوعیت مکانیزه ماهیگیری در آبهای سرزمینی خود. به زودی دیگران را دنبال کرد و در سال 2001 در تمام هند را به کشورهای ساحلی به حال یک فصلی ممنوعیت ماهیگیری در محل. در سال 2015 این مرکز تاسیس یکنواخت سالانه ماهیگیری بان (61 روز) در تمام مکانیزه و موتوری عروق عامل در هند EEZ.

ممنوعیت کمک می کند تا محافظت از ذخایر ماهی و تسکین فشار محیط زیست دریایی. همچنین ایجاد یک حفاظت اجتماعی با کاهش رقابت سنتی ماهیگیران و حفاظت از حاشیه رانده ماهی کارگران از بیش از بهره برداری.

زمان حال: COVID-19 و موسمی بان

از اتلاف 10000 تن تازه گرفتار دریایی به تابنده از بیش از 15 ، 000 مهاجر ماهی کارگران جهانی همه گیر شده دور معیشت میلیون ها نفر از افراد درگیر در هند تولید ماهی. در مارس 10th, 2020—دو-سوم از راه را از طریق اولین مستند—وزارت امور (MHA) در نهایت معاف شیلات و آبزی پروری از مستند محدودیت. اما آن را کمی بیش از حد در اواخر; آسیب های جبران ناپذیری در حال حاضر انجام شده است.

بازگشایی شیلات مواجه مختل کالا زنجیره های قابل توجهی کمبود تقاضای مصرف کننده و افزایش ترس از آلوده بودن COVID-19. مهاجر فیشر—را که تا بخش بزرگی از هند را مکانیزه ماهیگیری نیروی کار—در هیچ شرایط به رفتن به ماهیگیری است. آنها تا به حال شده رشته به صورت هفته در شرایط اسفناک در قایق و یا در شلوغ ماهیگیری بنادر و آنها فقط می خواست به خانه بروم.

در حالی که سالانه مکانیزه ممنوعیت ماهیگیری در سواحل شرق در مارس 15 سال 2020 باقی مانده مجاز شیلات هنوز هم تلاش برای برقراری مجدد خود را. متحده مانند کرالا و ماهاراشترا ساخته نوآورانه گام در آوردن غذاهای دریایی دوباره روی میز اما اکثر ماهیگیری عملیات همچنان به دروغ به حالت تعلیق در پایان مستند برزخ است.

در مه 25, فقط چند روز پس از طوفان Amphan خرابی ایجاد شده در سواحل شرق وزارت شیلات دامپروری و لبنی (MFAHD) صادر شده و منظور باز کردن ساحل شرقی شیلات در ژوئن 1st (پیش از به طور منظم ژوئن 15, تاریخ شروع) و اصلاح west coast بان تاریخ شروع از ماه ژوئن 1st ژوئن 15. این کاهش سالانه ماهیگیری بان کی مون از 61 روز تا 47 روز بود که ادعا می شود در ازای از دست رفته ماهیگیری روز, اما به احتمال زیاد نیز کمک تبرئه دولت از هر responsibilites مربوط به جبران خسارت مالی.

این اصلاحیه به سالانه ماهیگیری ممنوع است و تنها برای سال 2020, اما آن را کمی به حل مشکلات فعلی است. بلند کردن اجسام از محدودیت های مکانیزه و موتوری ماهیگیری به تشدید مبارزات هند در مقیاس کوچک (غیر مکانیزه) ماهیگیران و کارگران مهاجر—آسیب پذیر ترین بخش از هند متنوع ماهیگیری جمعیت.

نه تنها این افزایش رقابت و بی ارزش در معرض خطر فیشر' زندگی در دریاهای خشن به منظور عرضه به غیر موجود در بازار, آن را نیز افزایش احتمال مدیون فیشر مهاجران مجبور به پیوند کار. این تفسیر تحولات را تضعیف ممنوعیت دهه از مذاکرات که منجر به دستاوردهای فوق العاده آن و همچنین حفاظت از آن را ارائه می دهد به هند رو به کاهش منابع دریایی.

آینده: خودکفایی و پایداری

COVID-19 ساخته شده است آن را روشن است که کسب و کار به عنوان معمول است و دیگر یک گزینه است. این یک بیدارباش برای قرار دادن مردم و محیط زیست برای اولین بار. شیلات تنها منبع کاملی از وحشی پروتئین و آنها سزاوار ما مراقبت و توجه. برای هند تمرکز کنونی نیاز به ایمنی و رفاه ماهیگیران حرکت فیشر مهاجران بازگشت به صفحه اصلی متحده و مالی و مواد غذایی تسکین حمایت فیشر جوامع است.

این مستند نیز زمان مناسبی برای تأمل و تجدید نظر ملی شیلات سیاست پیش نویس 2020 و پیشنهاد 20,500 کرور سرمایه گذاری دریایی در شیلات داخلی شیلات و آبزیان. طرح جدید کمی برای کمک به ماهیگیران به طور مستقیم به طور عمده با پشتیبانی از ثروتمند و قدرتمند بازیگران در این بخش و فاقد مقررات برای بهبود سرمایه اجتماعی از هند ماهیگیری جوامع از طریق آموزش و پرورش, بهداشت و درمان و حفاظت از محیط زیست.

در حالی که این پیش نویس را ذکر بهداشتی ماهی حمل و نقل و e-marketing strategies خوش آمدید برنامه ریزی برای یک پست-COVID-19 جهان فشار برای نوسازی ساحلی ما روستاها جدید دولت از هنر' بنادر فرود, مراکز و بازار ماهی و کمی خوب را انجام دهید بدون موازات پیشرفت در هند شیلات نظارت و مدیریت ظرفیت.

این طرح همچنین بر افزایش داخلی و فرهنگ تولید ماهی پیشنهاد تزریق از فن آوری های جدید و برنامه های ترویج و توسعه شیلات در مناطق جدید (از جمله Ladakh!) برای "مولد استفاده از زباله زمین و آب". صرفنظر اخلاقی و اجتماعی و زیست محیطی پیامدهای آنچه یک نظر به عنوان هدر رفتن زمین یا آب و آبزیان و عملیات آمده اغلب با یک لیست طولانی از خطرات (به عنوان مثال گونه های مهاجم, آب و آلودگی و بیماری).

یکی می توانید در قرعه کشی تشابه با محدود مورد توجه در اینجا به سیاست هایی که ترویج مکانیزاسیون (و در نتیجه بهره برداری) از هند دریایی شیلات در 1950s. COVID-19 تعویض بازی است و صرف رشد ' و 'بهره وری' دیگر ممکن است قابل اعتماد برآورد پیشرفت است. Reimagining که بر سلامت و رفاه انسان و محیط زیست مورد نیاز است.

تمرکز بر روی محلی و پایدار شیلات در مقیاس کوچک (SSF) خواهد بود یکی از این گزینه است. SSFs تمایل به بیشتر گونه های انتخابی پشتیبانی از a پایین تر گرفتن حجم و استفاده از سنتی تکنیک های ماهیگیری که در حال COVID-19 امن به عنوان آنها شامل تعداد کمتری از مردم اغلب زمین در سواحل و حمایت از مصرف کننده کوچکتر پایه. در سراسر جهان تنها کسانی ماهیگیری کسب و کار است که عرضه به صورت محلی و یا باید کوتاه و ساده کالا زنجیر بازمانده از این دوران جدید. حمایت از تقاضای داخلی به جای سرمایه گذاری خارجی صادرات-بر اساس شیلات خواهد بود یک گام در مسیر درست است.

این داستان در اصل منتشر شد توسط هند توسعه نقد و بررسی (IDR)

tinyurlis.gdv.gdv.htu.nuclck.ruulvis.netshrtco.detny.im