A عبور از شهر در رویال آلبرت هال ، آخرین شب جشن ها در جریان است. در زیرزمین 100 کلوپ لندن – مکانی معروف در سالن پانک ، که قبل از ضربه کوید توسط شورای وست مینستر “دارای جایگاه ویژه” شده است – مردی از ناتینگهام شایر برای اولین بار در پایان افسار خود نیست.

“لعنتی انگلیس! کشورم را لعنت کن! ” او به یک مکان خالی شکایت می کند ، “آن را در سطل آشغال قرار دهید!” خواننده جیسون ویلیامسون دیگر سرزمین مادری خود را به رسمیت نمی شناسد. BHS پایین آمده است. “لیست ثروتمندان” هر روز بزرگتر می شود. او مانند “مارها و نردبان ها” ، او را غر می زند ، “Baldricks ، پسر و Blackadders هستند.”

واکنشهای زیادی نسبت به تقسیمات دهه اخیر ، به فرسایش همه چیز ، از مدنیت اساسی تا دولت رفاه ، وجود داشته است ، اما تعداد کمی از گروهها به اندازه Sleaford Mods باعث افتضاح همه این موارد شده اند. از برخی جهات ، افزایش آنها با روند نزولی نزولی انگلیس متناسب بوده است. نه از Sleaford و نه به طور دقیق mods – اگرچه Paul Weller از Jam را در تحویل ویلیامسون می شنوید – این دو آخرین آلبوم خود را با نام All That Glue در ماه مه منتشر کردند. مجموعه ای از گلوله های اصلی لباس پانک الکترونیکی ، به علاوه موارد کمیاب ، با صفرا ، اصطلاحات سورئال عبارتی ، صدا زدن و موسیقیایی حیله گر شنا می کند. ویلیامسون می گوید با صدای بلند چیزهایی که مردم دوست دارند بگویند اما اگر اینها را بکنند اخراج می شوند

سطل آشغال و بالدریک ها کلیدی هستند: Sleaford Mods یک پدیده کاملا انگلیسی است که به شرق بریده می شود واکه های میدلندز ، توصیفات آنگلوساکسون و منابع کباب. آنها دیدگاه کاملاً متفاوتی از ساده لوحی ، یا شاید یک نوع میهن پرستی مأیوس – امشب و بیشتر شبها با آرامش شدید در سالن آلبرت ارائه می دهند.

با وجود عشق دونفره به هیپ هاپ ایالات متحده و تور ایالات متحده که گروه قرار بود این پاییز را به جای این جریان مستقیم آغاز کنند ، ویلیامسون احتمالاً ترجیح می دهد در جوراب خودش مدفوع کند – همانطور که یکی از آهنگ هایش بازگو می کند – تا آواز “پرتاب” چیزی “در سطل زباله”. در تقسیم نفس گیر مردم به “بعضی اوقات” و “مکانهای دیگر” که توسط ترزا می در کنفرانس حزب محافظه کار 2016 محبوب شد ، ویلیامسون – و همکار آهنگساز او اندرو فرن – قطعاً “بعضی” هستند (به ترتیب از گرانتام و ساکسیلبی ، گرچه ویلیامسون اکنون زندگی می کند در ناحیه ناتینگهام). این ریشه ها همچنان انتقادات خود را از Brexit و ریاضت اقتصادی به عنوان گرانشی حاصل از صمیمیت با نارضایتی های لرلند ارائه می دهند.

اما کلاس نیز به نوعی یک زخم باز است. Sleaford Mods درگیر جنگ کلمات با گروه Idles گروه بریستول هستند ، عمدتاً بر سر این که آیا این دسته از طبقه متوسط ​​هستند و جعلی از افراد عصبانی طبقه کارگر هستند. خنده دار است ، اما غم انگیز نیز بیوگرافی توییتر Sleaford Mods “ما راه جدیدی را برای آواز و نزدیک شدن به موسیقی به گروههای موسیقی انداخته ایم و اکنون پشیمان هستیم.” (این حساب توییتر اخیراً برای مدتی به حالت تعلیق درآمده است زیرا ویلیامسون Jacob Rees-Mogg را C-word نامیده است.)

کلید جذابیت Sleaford Mods نحوه گفتن ویلیامسون است با صدای بلند چیزهایی که مردم دوست دارند بگویند اما در صورت گفتن اخراج می شوند. در Fizzy ، آهنگی که در اصل از سگهای ریاضت سال 2013 است ، ویلیامسون با خوشحالی یک مدیر را مخاطب قرار می دهد. “می خواهی به من بگویم که نظر من در مورد تو چیست ، عزیزم؟ فکر نمی کنم این ایده خوبی باشد – آیا شما؟ شما پیراهن چهار چشمی ، مکالمه سفید و سلیقه ای برای دختران جوان را علامت گذاری کردید. “

‘A یین آرام و ناخوشایند به یانگ سو Willهاضمه ویلیامسون: اندرو فرن Sleaford Mods در کلوپ 100. عکس: توماس جکسون / TyneSight عکاسی

اگر برای این امکان وجود داشت موسیقی طعنه آمیز است ، صداهای ریز فرن فقط همین است. در حالی که فوراً با او ارتباط برقرار می کرد ، او را به یک ادعا به یک مار اسک زد. Kazoos ، صداهای عجیب و غریب و ضد متقابل های کمی شگفت آور امشب همان جایی که انتظار ندارید بر می خیزند ، همانطور که در یکی از آهنگ های جدید امشب ، من به شما رأی نمی دهم.

همانطور که راه است Fear در ابتدا از یک دکمه Sleaford Mods یک دکمه را فشار می دهد ، سپس یک کنسرت را صرف نگه داشتن یک نوشیدنی می کند و یک یین آرام به یانگ سوpe هاضمه ویلیامسون می کشد – بی کار بودن او برداشتن ضمنی از هنرمندان الکترونیکی است که با اشتیاق “بازی” می کنند در حالی که فایل های دیجیتالی را از بین می برند . Fearn اخیراً به مجله Computer Music گفته است که لپ تاپ هایی که Sleaford Mods از آنها به صورت زنده استفاده می کند ، از طریق اینترنت فعال نیستند. به نظر می رسد این واقعیت بیش از سخنان امشب ویلیامسون که 80 هزار نفر در حال تماشای آن هستند ، درست باشد.

این پخش مستقیم باید با انتشار All That Glue همزمان باشد ، اما ویلیامسون کمر او را صدمه دید. او اکنون خوب به نظر می رسد ، اما یکی از بسیاری از تیک های خواننده او را خسته ، قفسه سینه ، در حالی که منحنی کمر خود را در دست گرفته است ، کمی شبیه کبوتر اردوگاه که سیگار حیله گر را پشت سر خود پنهان می کند ، پیدا می کند.

نمایش امشب ممکن است بدن گرم نداشته باشد – به قدری ساکت است که می توانید صدای پایه صدای میکروفن را بشنوید و ویلیامسون آن را در انتهای Second قرار می دهد – اما او کاملا از جریان خارج است و خودش را با سر تکان می دهد ماگ بلاگ ، رگهایی که توسط کباب عنکبوت برآمده است ، موهای کوتاه خیس شده توسط Second.

این درام ناراحت برای همه همچنان کاتارتیک باقی می ماند ، اما افسر منافع پیشین چهلمین سال نیز پر از عجیب و غریب است. بازی های مرتبط با کلمات او شعرهای نابجای شاون رایدر را به یاد می آورند. فقط یک لمس از جارویس کوکر ، در رفتار او بین آهنگ emcee persona وجود دارد.

همانطور که جذاب است مجموعه ای از صداها ، تکرارها و کلاغ های روده ای که همراه ویلیامسون است تراوش “Vuh-vuh-vuh-vuh-vuh-vuh-vuh!” او در آغاز بلاگ مگوت ارائه می دهد.

نزدیک به انتهای توییت Tweet صدای جیر جیر ، آهنگی درباره Ukip و کاربرد محدود توییتر برای حل هر چیزی ، او مانند کلاغ خز می گیرد . مطالعات نشان داده است که دهان ناپاک می تواند روانشناختی کلامی را نشان دهد ، به جای فقر واژگان ، اما گاهی اوقات واژه ها نیز ویلیامسون را از کار می اندازند.

عکس: توماس جکسون / TyneSight عکاسی