گزارش سازمان ملل نشان می دهد که چندین کشور در منطقه در حال حاضر در میان کشورهای با بالاترین سرانه آلودگی در جهان قرار دارند و چراغ را بر چگونگی تأثیر گروه های آسیب پذیر از جمله جوامع بومی و زنان روشن می کند.

دبیرکل آنتونیو گوترش در یک پیام ویدئویی درباره تأثیر همه گیری در سراسر منطقه ای که با سرویس های بهداشتی چندپارچه روبرو است – حتی قبل از ویروس کرونا – گفت: “آسیب پذیرترین جمعیت و افراد یک بار دیگر بیشترین آسیب را می بینند.”

تأثیرات “بی سابقه”

رئیس سازمان ملل بر تأثیر ویروس کرونا در زنان در سراسر منطقه ، که اکثر نیروی کار را تشکیل می دهند و اکنون مسئولیت مراقبت های اضافی را بر عهده دارند ، تأکید کرد. وی وضعیت افراد مسن و افراد دارای معلولیت را که در معرض خطر بیشتری هستند برجسته کرد. و بومیان ، از نژاد آفریقایی ، مهاجران و پناهندگان ، که به طور نامتناسبی رنج می برند.

پیش بینی می شود که در تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) 9.1 درصد انقباض وجود داشته باشد که بیشترین بزرگترین در یک قرن گذشته باشد.

آقای گوترش ضمن تأکید بر لزوم “انجام هر کاری برای محدود کردن شیوع ویروس و مقابله با اثرات بهداشتی همه گیر” ، خاطرنشان کرد که “ما همچنین باید به تأثیرات بی سابقه اجتماعی و اقتصادی بپردازیم.”

مراحل بهبودی بهتر

این خلاصه سیاست مجموعه ای از اقدامات فوری و بلند مدت را برای بهبود بهتر ، از جمله اولویت بندی یادگیری از راه دور و ادامه خدمات کودک محور برای کاهش وقفه های آموزش ، تأکید می کند.

همچنین از دولتهای داخل منطقه خواسته شده است تا کارهای بیشتری را در زمینه کاهش فقر ، ناامنی غذایی و سوrition تغذیه انجام دهند ، مانند تأمین درآمد اضطراری اساسی و کمکهای مالی علیه گرسنگی.

آقای گوترش همچنین نیاز فوری به حمایت بیشتر بین المللی را پرچم گذاری کرد.

رئیس سازمان ملل با یادآوری نیاز جامعه بین المللی برای تأمین نقدینگی ، کمک مالی و تسویه بدهی برای آمریکای لاتین و کارائیب ، یادآور شد: “من خواستار بسته نجات و بازیابی معادل بیش از 10 درصد اقتصاد جهانی شده ام.” .

وی اظهار داشت: “كشورهای آمریكای لاتین و كارائیب – و به ویژه كشورهای در حال توسعه جزیره كوچك – نباید از كمك جهانی خارج شوند”. “پاسخ چند جانبه بین المللی باید به کشورهای با درآمد متوسط ​​گسترش یابد”.

تغییر ساختاری

برای بازسازی بهتر و تحول در مدل توسعه منطقه باید به چالشهای ساختاری گسترده تری پرداخت.

به گفته رئیس سازمان ملل ، در برابر نابرابری فراگیر ، باید سیستم های رفاهی قابل دسترسی و جامعی ایجاد شود ، سیستم های مالیاتی عادلانه ایجاد شود ، مشاغل مناسب تولید شود ، پایداری محیط زیست تقویت شود و مکانیسم های حفاظت اجتماعی تقویت شوند.