آبراهام لینکلن رادیکال اعتدال

کتاب چه رئیس جمهور قابل درک است که متعصب اصلاح طلبان جمهوری خواه در کنگره نیست .c-book-in-review{fon

توسط NEWS-SINGLE در 27 بهمن 1398
کنگره در جنگ: چگونه جمهوری خواه اصلاح طلبان جنگیدند و جنگ داخلی به مبارزه طلبیده لینکلن برده داری به پایان رسید و تعمیرشده امریکا توسط فرگوس M. Bordewich ناف
سیسیلیا Carlstedt

منn باز روز از جنگ داخلی طولانی قبل از شنبه شب زنده اختصاص ایده لویی Trezevant Wigfall به دست آورده تمایز در واشنگتن دی سی بودن چیزی است که نمی خواهد ترک. نمایندگان مجلس سنای ایالات متحده از تگزاس برای پر کردن یک جای خالی در سال 1859 Wigfall هدر رفته هیچ زمان در ساخت نفرت انگیز خود را به همکاران خود و به طور یکسان. او اسراف در تحقیر خود را برای قوه مقننه است که در آن او تا به حال به دنبال یک صندلی. مجلس سنا در کف او گفت: پرچم و به خصوص اتحادیه برای آن ایستاده بود "باید آن را پاره و زیر پا گذاشته مى شود." به عنوان ایالت های جنوبی شکست دور Wigfall gleefully اعلام کرد "دولت فدرال مرده است. تنها سوال این است که آیا ما آن را مناسب و معقول ارام پروتستان بود...."

سپس Wigfall منصوب شده بود به مؤتلفه کنگره و تنها سوال است که رخ داده است برای بسیاری از همکاران او بود چرا او هنوز bloviating از کف سنای آمریکا. Wigfall بدتر از صرف gasbag. به عنوان فرگوس M. Bordewich نقاط تحریک آمیز خود را در کتاب جدید کنگره در جنگاو "گذشت نظامی اطلاعات خود را به دوستان جنوبی خرید اسلحه برای کنفدراسیون و swaggered در اطراف تشویق مردان به کمک طلب کردن در secessionist نیروهای." در گذشته در ماه مارس سال 1861 Wigfall ترک پایتخت ایالات متحده نشان داد و تا چند هفته بعد در کارولینای جنوبی است. Commandeering را یک قایق پس از مؤتلفه باتری باز آتش در قلعه سومتر در بندر چارلستون او rowed به ارائه نظر برای قلعه را تسلیم. او تا به حال هیچ مجوز برای انجام چنین چیزی; او به سادگی به دنبال شور و شوق خود را به زحمت و توجه است. او در تاریخ به عنوان یک تهدید سه گانه: یک خائن یک لاف زن و خودت buttinsky.

Wigfall یکی از بسیاری از عجیب و غریب و شخصیت های رنگارنگ انداخت تا با سیاست های جنگ داخلی typifies زمان در مهم احترام می گذارد. سال های منتهی به جنگ داخلی و جنگ خود به خود سیاسی بودند intensifiers; رادیکالیسم پاداش داده شد و می تواند ساخته شده به پرداخت. این بود که درست از جمهوری خواه و اصلاح طلبان چه کسانی هستند قهرمانان از Bordewich کتاب به عنوان آن را در مورد تجزیه طلبی مانند Wigfall.

Bordewich را بی حاصل زیرنویس—چه جمهوری خواه اصلاح طلبان جنگیدند و جنگ داخلی به مبارزه طلبیده لینکلن برده داری به پایان رسید و تعمیرشده امریکا—تلگراف ادعاهای بزرگ او مجموعه های خارج برای یک گروه از اعضای کنگره که عمدتا مدل دهید خود را به عنوان خواهان رادیکال. در حساب او آن است که آنها که تحت فشار تهاجمی مبارزات نظامی زمانی که اراده برای جنگ پرچم در میان آبراهام لینکلن ژنرال; که اختراع مکانیزم های مالی که بودجه جنگ; که تحت فشار قرار دادند برای اقدامات تنبیهی علیه جنوبی slaveholders; و کسی که سزاوار اعتباری (یا سرزنش!) برای تولد بزرگ دولت—دستاوردهای معمولا نسبت داده شده به خود را به مراتب کمتر رادیکال جمهور. محبوب مورخ و روزنامه نگار blessedly رایگان دانشگاهی وابستگی Bordewich یک استاد از شخصیت sketch, خلاصه پیچیده ارقام در چند swift عبارات. اما لینکلن خود را هرگز می آید زنده در صفحات. در واقع او به ندرت به نظر می رسد. او کمین فقط خارج از صحنه نمایش, پله رو به جلو در حال حاضر و پس از آن سعی کنید به طور خلاصه و معمولا بدون موفقیت به زمان صالح غیرت است که میشود رادیکال. آخرین خط از این کتاب اعلام کرد که "یک نسل کامل از لحاظ سیاسی قهرمانانه جمهوری خواهان ... led کنگره برای پیروزی در جنگ داخلی." این عجیب و غریب, فرمولاسیون—شما احتمالا فکر شمالی برنده جنگ است.

Bordewich انتخاب کرده است به او بگویید وسیع داستان های قانونی فعالیت و تعالی عمدتا از طریق چهار نفر از اعضای کنگره: سناتور بنیامین در اب راه رفتن را از اوهایو و ویلیام پیت Fessenden از مین و نمایندگان تادئوس استیونس پنسیلوانیا و کلمنت Vallandigham از اوهایو. Vallandigham تنها دموکرات یک رهبر ضد جنگ جناح که اولویت برای اتحادیه پیچیده بود خود را طرفدار برده داری همدردی. بقیه جمهوری خواهان و دو نفر از آنها استیونس و وید با افتخار نام خود را رادیکال و رفتار درآمده است. Fessenden در یک زمان یک محافظه کار تر رشد دلسوز به رادیکال' با هدف به جنگ کشیده شده است.

کنگره قدرت سقوط در دامان جمهوری خواهان با تشکر از خروج از Wigfall و جنوب همکاران خود تصرف از آن به نظر می رسد در نگاه به گذشته کمتر از یک ماده برتر بازی ماهرانه از یک قانون سیاسی گرانش است. فراخوانی برای قوی تر دادستان از جنگ و فوری از آزادی از بردگی و مصادره همه اموال متعلق به جنوب belligerents رادیکال های سرعت در زمان کنترل جمهوری خواه حزبی. شاید Bordewich می نویسد: رادیکال "چیزی به ما یاد می دهد در مورد ما چگونه دولت می تواند در بهترین حالت آن در زمان به چالش کشیدن و چگونه بحران حتی ممکن است آن را قوی تر." درس شماره 1: بسیاری از مخالفان خود را به ترک شهر قبل از شما هر چیزی را امتحان کنید.

رادیکال شد و سریع روی پای خود بهره برداری ملی آشفتگی به شکستن قانونی logjam. برای دهه جنوب دموکرات تعداد آنها متورم توسط قانون اساسی را بدنام سه پنجم بند مسدود شده بود یک سری از داخلی برنامه های پیشنهاد شده برای اولین بار توسط حزب ویگ و سپس توسط جمهوری خواه خود اختصاص داده است. در اینجا شانس خود را برای خنثی کردن دموکراتیک گریزی به قدرت متمرکز و پیشبرد یک جمع چشم انداز تجاری جمهوری تخمگذار پایه و اساس Bordewich می نویسد: "برای قوی فعال دولت مرکزی است که به طور کامل به حال در قرن بیستم است."

سراسیمگی از وضع شد و در واقع "تحول" را به عنوان Bordewich می گوید. او امتیاز خاص به چهار قطعه از قانون به عنوان نشانه. حیاط قانون وعده داده شده 160 هکتار زمین فدرال به هر شهروند مایل به زندگی در آن و مزرعه را برای مدت پنج سال. اقیانوس آرام راه آهن قانون تامین مالی راه آهن سراسری و بیشتر باز کرد تا سرزمین های غربی به حل و فصل. سومین لایحه ایجاد فدرال وزارت کشاورزی. و Morrill اعطای زمین کالج عمل خواهد توزیع زمین فدرال به ایالت ها و محلات هدف از ساختمان های عمومی موسسات آموزش عالی اختصاص داده شده به آموزش کشاورزی و دیگر عملی هنر—یک معجزه از دموکراسی در تاریخ آموزش و پرورش آمریکا.

در عین حال در Bordewich گفتن لینکلن تا به حال کمی برای انجام با اقدامات بلند پروازانه که اگر لوایح امضا شد توسط autopen در قهوه می شکند. در واقع دو تا از آنها به صراحت تایید شده در جمهوری پلت فرم است که لینکلن زد در در سال 1860; او به ویژه درخواست وزارت جهاد کشاورزی در پیام سالانه به کنگره است. Bordewich همچنین درصدد اجتناب ناپذیر عواقب ناخواسته است که همراه با دولت و گسترش و حتی آنچه که به نظر می رسد بیشتر خوش خیم اصلاحات. راه آهن عمل با آن دوست صمیمی داری و خنده دار-پول اوراق قرضه رهبری مستقیما به طلاکاری شده سن و ایجاد نیم دوجین دزد-بارون و اقبال. کسانی که "زمین های فدرال" است که واشنگتن به دور در راه آهن و حیاط اعمال نمی شد به جز در sneakiest مفهوم دولت فدرال به دور زمین عجله آنها را لمس کردن ممکن است ما تضمین شده است در غیر این صورت صرفا قابل پیش بینی نسل کشی بومیان آمریکا در حال حاضر زندگی می کنند وجود دارد.

به نام تعیین رادیکال به عنوان پیشگامان معاصر لیبرالیسم Bordewich تلاش می کند برای رسم یک خط پیوسته از جنگ داخلی کنگره به مقابله و بزرگ جامعه است. در عین حال این خط بیش از حد بسیاری از zigs و zags و یو پی اس و فراز زندگی به پرچ علی اتصال. و در واقع بسیاری از ویژگی های بزرگ دولت (19th-century سبک) کاهش یافت و به دور قبل از طولانی است. کالوین کولیج مثلا 60 سال پس از جنگ داخلی و چند سال قبل از برخورد با نظارت دولت فدرال بود که در بسیاری از جهات نزدیک در اندازه و دامنه به antebellum دولت نسبت به دولت مدرن بود که به زودی به ظهور.

اگر Bordewich oversells میراث رادیکال در کنگره خود را اساسی تر misapprehension در جای دیگری نهفته است: نسخه خود را از حوادث shortchanges عظمت که اومانیست ها از همه راه راه—نه تنها مورخان—یافت در لینکلن. مشکل این است که بخشی از یک شکست به درک که رادیکال بودند kibitzers به عنوان بسیاری از قانون گذاران هستند. اما misjudging لینکلن نقش اجرایی و تعهد خود را به بزرگتر تعهدات است Bordewich بیشتر گفتن اشتباه است. لینکلن اجرایی شانه مسئولیت منجر به کل دولت و فقط به عنوان مهم ناپایدار سیاسی. از رادیکال به reactionaries جمهوری خواهان برگزار شد با هم توسط یک تک رشته ای: یک خصومت متفاوت در درجه به برده داری. سقوط این ظریف داد—در آورده با یک تماس ناگهانی به صورت فوری در سراسر کشور لغو مثلا—را محکوم به تلاش های جنگی.

لینکلن لازم بود به محتاط تر از یک رادیکال کنگره بود—بیشتر جدیدر یک کلمه. Bordewich اعتبارات رادیکال با وادار کردن لینکلن سال های سال به دنبال جنگ بیشتر وحشیانه منجر به ارتفاع کلی Ulysses S. Grant در سال 1864. اما شواهد نازک است که لینکلن پرداخت هر چیزی بیشتر از خدمات لب به رادیکال' درخواست برای خونریزی. Bordewich خاص تحسین کمیته مشترک در رفتار جنگ—"این بداهه vigilante کمیته" لینکلن آن را به نام "به تماشای حرکات من و من با نگه داشتن راست." آن را در کنار هم قرار شد توسط بنیامین در اب راه رفتن و مواجه نگردند با همکار خود پرداختند.

کمیته تحقیق و با عجله به چاپ گسترده گزارش پس از شکست خورده و گاهی اوقات فاجعه بار نظامی درگیری. با این حساب بالغ بر میلیون ها نفر از کلمات و متهم و افسران وهم از لغزش در قضاوت و اجرای حکم اعدام است. برخی از این اتهامات بودند محتمل; دیگران بودند ، در طول تاریخ این گزارش ارزشمند هستند. در آن زمان, اما, اولیه خود را اثر بود به دوم حدس ژنرال متنفر شده توسط کمیته اکثریت و برای پیشبرد ژنرال با آنها اکثريت سیاسی تراز وسط قرار دارد. این کمیته "بزرگترین هدف" لینکلن گفته یک دوست "به نظر می رسد به مانع اقدام من و مانع عملیات نظامی است."

شلبی فوت در تاریخچه خود را از جنگ داخلی می گوید یک داستان است که نشان می دهد چرا لینکلن و رادیکال به مقصد شد به طوری که اغلب در تضاد است. یک شب در اب راه رفتن با عجله به کاخ سفید به تقاضا است که لینکلن آتش ضعیف اراده عمومی که تا به حال موفق به فشار اتحادیه مزیت است. لینکلن خواسته وید که او باید طلب کردن را به کلی محل. "کسی!" در اب راه رفتن گریه کرد. "هر کسی را برای شما انجام دهد" لینکلن جواب داد: "اما من باید کسی." لینکلن به حال به طور جدی.

به عنوان Bordewich تصدیق میکند که رادیکال بودند به عنوان bloody-minded به عنوان Wigfalls جهان است. "هیچ چیز اما واقعی مرگ یا تبعید و یا گرسنگی هرگز وادار [جنوبی شورشیان] به تسلیم شدن" استیونس یک بار گفت: در یک سخنرانی Bordewich نیست نقل قول. وجود دارد می تواند هیچ اخلاقی هم ارزی بین استیونس و یک مدافع برده داری مانند Wigfall. یکی از آنها در کنار فرشتگان و آن را Wigfall. اما هر دو رادیکال.

رادیکالیسم است که بیش از یک بسته از دیدگاه ها و یا سیاست. محتویات بسته خواهد شد و با تغییر شرایط و گذشت زمان. (یکی از دلایل Bordewich تحسین رادیکال خواهان این است که دیدگاه های خود را در مسابقه هستند بنابراین به جریان اصلی نگرش امروز رادیکال valorizing هویت گروه بالاتر از همه چیز خواهد شد به احتمال زیاد پیدا کردن هر دو نمایش ها و سیاستمداران برگزار شد که آنها را ناامید کننده رتروگراد.) رادیکالیسم است وضع. همان درست است از آن خلاف اعتدال است. لینکلن اعتدال آنقدر آزرده رادیکال به دلیل آن منعکس شده از یک سلسله مراتب ارزش های متفاوت از آنها.

نهایی نگرانی برای استیونس و همراهان او بودند آزادی از بردگی کشانده و مجازات از enslavers و سازماندهی مجدد از جنوب جامعه است. نهایی نگرانی برای لینکلن بود بقای این اتحادیه که او تا به حال تقریبا عرفانی پیوست. قدیمی سوال شد که جنگ برای حفظ اتحادیه و یا برای آزاد کردن برده است ؟ —اهمیت جلوه چقدر نزدیک دو باعث شد در هم پیچیده در ذهن خود. لینکلن هدف این بود که به حمایت از نوع دولتی که تحت آن برده داری نمی تواند در پایان برای زنده ماندن. این دولت بود که لینکلن گفت: اختصاص داده شده به یک گزاره است.

در یک hectoring نامه نوشته شده است در یک نقطه کم در سال 1863 یک رادیکال سناتور اصرار داشت که لینکلن "ایستادگی" در برابر محافظه کاران در دولت او. این یک شکایت مشترک از جمهوری خواهان رادیکال که لینکلن بود مردد به راحتی چراغ ترسو—ضعیف است. "من امیدوارم که به "ایستادگی" به اندازه کافی برای رفتن به عقب" لینکلن پاسخ داد "و در عین حال جلو رفتن سریع به اندازه کافی برای خراب کردن این کشور شود." لینکلن زده این تعادل با مهارت بی بدیل و حساسیت.

آن را یک شاهکار رهبری مختص به خود, دولت, دستگیر, مشهورترین توسط تنها در قرن 19 آمریکا که می تواند رقیب او را به عنوان یک نثر هنرمند و دولتمرد. فردریک داگلاس بود مشتاق تحسین لینکلن پس از تماس او چندی پس از ترور "یقین انسان سیاه و سفید رئیس جمهور: برای اولین بار به نشان دادن هر گونه احترام به حقوق خود به عنوان مردان." سال بعد داگلاس شور و شوق بود سرد و میرسید.

لینکلن "بود preeminently مرد سفید با حضور رئیس جمهوری به طور کامل اختصاص داده شده به رفاه از مردان سفید پوست" داگلاس در حال حاضر گفت. "بازدید واقعی از لغو"زمین—زمین, است که, که از آن Bordewich و بسیاری از امروز مورخان می خواهید به او قضاوت و زمین از آن رادیکال آیا قاضی او—"آقای لینکلن به نظر می رسید الحسین, سرد, کسل کننده و بی تفاوت است." داگلاس می دانستند هر چند که لینکلن هرگز ادعا به حکومت به عنوان یک طرفدار الغای برده داری و داگلاس می دانستم چرا. "اما, اندازه گیری, او با این احساس از کشور خود احساسات او محدود به عنوان یک دولتمرد به مشورتاو سریع متعصب و رادیکال و تعیین می شود."

کج (ایتالیک) من هستند اما بینش متعلق به Douglass. لینکلن بود رادیکال بدون اینکه یک رادیکال—و هرگز رادیکال تر از یک رهبر می تواند به هنگامی که او را منجر به یک دولت و برای مردم است.

ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.



tinyurlbitlyis.gdv.gdv.htclck.ruulvis.netcutt.lyshrtco.de
آخرین مطالب
مقالات مشابه
نظرات کاربرن