مهم نیست که شخص چه می گوید ، مهم است

این جمله تاکنون بسیار زیاد شده است ، به خصوص در رسانه های اجتماعی
همه درباره سخنان یا پست های شخصی در مورد پیشینه ذهنی خود حیرت می کنند یا هیجان زده می شوند. حتی بارها و بارها این نکته را امتحان کردم و نتیجه همیشه یکسان بوده است.
کاریزما افراد بر هر آنچه از دهانشان بیرون می آید تأثیر می گذارد و من قصد قضاوت ندارم اما این باعث می شود که من به جای جستجوی منطق به قول خودم در مورد کاریزما فکر کنم ، فکر می کنم اگر این را در بین مردم ببینم. افراد مشهور یا تأثیرگذار چنین تأثیر عمیقی بر روی مردم نگذاشتند.
غالباً کاریزمی را که مردم پشت سر می گذارند رها می کند
اگر به چهره های کاریزماتیک در قرن گذشته مانند لنین ، مارتین لوتر کینگ ، نلسون ماندلا ، چه گوارا و غیره نگاه کنیم ، هرکدام از اینها خالق یا مدافع حقوق و مکتب هایی بودند که در طول عمر خود به آن رسید.
این واقعیت که در قرن حاضر ، رسانه ها و شبکه های اجتماعی به سمت افراد بدون صلاحیت موفقیت در کاریزما حرکت کرده اند ، آینده خوبی را در ذهن من ترسیم نمی کند.
مردم در دنیای امروز توانایی خواندن و نوشتن برای استفاده از این هدیه را ندارند و غالباً در سمت اشتباه تاریخ ایستاده اند ، یا ناسازگاری های زیادی بین کلام آنها وجود داشته است.
چه کاری می توان انجام داد؟
کمتر تحت تأثیر رسانه های اجتماعی و رسانه ها قرار می گیرند
اگر به افراد مشهور در قرن بیستم نگاه کنیم ، می بینیم که رسانه ها در آن زمان کتاب ، روزنامه و سخنرانی بودند ، نه تلویزیون و رسانه های اجتماعی.
امروز رسانه ها به دنبال اصلاح چیزی نیستند زیرا رویه فعلی به نفع خود است و مزایای لازم را برای آن دارد ، بنابراین دلیلی برای تغییر وجود ندارد.
من همه اینها را گفتم تا بگویم بهتر است در دنیای امروز تحت تأثیر کسانی مشهور قرار نگیریم و از سخنان هیچ افراد مشهور یا تأثیرگذار دفاع نکنیم و نگذاریم افکار ما به بدن برسد.
بهتر است خودمان به یک ایده برسیم ، چه اشتباهی این است که در جهانی که کسی مانند لنین یا مارتین لوتر کینگ آن را نبیند ، این ممکن است بهترین راه باشد.

البته اینها همه نظرات شخصی من است و ممکن است آنها اشتباه کنند
آخر