سرگئی نیکوننکو بازیگر درباره ویروس کرونا

با احساس تنفس سخت ، سرگئی پتروویچ تصمیم گرفت آزمایش COVID-19 را انجام دهد که مشخص شد منفی است. اما نیکوننکو سرسخت در اینجا متوقف نشد – او سی تی اسکن را پشت سر گذاشت. و پس از تشخیص ناامیدکننده ، وی در بیمارستان بستری شد.

با این حال ، خطر قبلاً برطرف شده است. او در قرنطینه در خانه است و وقتی از او سedال شد ، پاسخ داد: “شایعات اغراق آمیز هستند. این وحشت است! پنج روز است که در خانه هستم. من ودکا می نوشم. ” مورد دوم البته یک شوخی است. شخصیت یک شخص چنین است. نیکوننکو ذاتاً یک مبارز است ، او هرگز تسلیم نمی شود.

پنج سال پیش ، او با درخواست کمک به مبارزه دشوار با سرمایه گذاران و توسعه دهندگان سرسخت ، به هیئت تحریریه “MK” مراجعه کرد. در آن زمان ، وی بیش از 20 سال ریاست مرکز فرهنگی یسینینسکی در آربات را بر عهده داشت ، جایی که امضا theهای شاعر و سایر موارد کمیاب در آن نگهداری می شود. سرگئی پتروویچ همراه با ساکنان حیاط های خود و همسایگان ، با تمام روشهای ممکن سعی در حفظ ظاهر تاریخی محله قدیمی مسکو داشت که با نام های ناتالیا گونچاروا ، لو تولستوی ، والری بریوسف ، ارست گارین همراه بود. یک تیم بزرگ ، عمدتا زنان ، برای مصاحبه ما جمع شده بودند. مردم مانند کوه پشت نیکوننکو و یسنین ایستاده بودند. مقاله روزنامه به گشودن درهای برخی از دفاتر کمک کرد. نیکوننکو دوران کودکی خود را در آربات گذراند ، جایی که تمام عمر خود را در آنجا زندگی کرد. سرگئی نیکوننکو در فیلم “ترانه بخوان ، شاعر …” یسنین را بازی کرد سرگئی اوروسفسکی و شعرهایش را در تمام طول زندگی خواند.

به طور کلی ، او نترس و سرسخت است ، هرگز تسلیم نمی شود. او به خاطر مخاطب آماده است تا صدها کیلومتر را طی کند تا وارد مرحله سریعترین خانه فرهنگ شود و مردم نیز در این زمینه تلافی می کنند. سرگئی نیکوننکو در کارگاه معروف سرگئی گراسیموف و تامارا ماکاروا ، همراه با نیکولای گوبنکو ، ژانا بولوتووا ، گالینا پولسکیخ ، با معلم خود فیلمبرداری کرد ، که مخصوصاً برای او نقش می نوشت. به هر حال ، او در “ژورنالیست” گراسیموف نقش سردبیر یک روزنامه منطقه ای را بازی می کرد. فیلمبرداری او نه تنها شامل سریالهای مدرن ، بلکه تصاویری است که به کلاسیک تبدیل شده اند: “آنها زنگ می زنند ، در را باز می کنند!” میتا ، “مضمون” اثر پانفیلوف ، “قطعه ناتمام برای پیانوی مکانیکی” از میخالکوف ، “زمان یک رقصنده” ساخته عبدرشیتوف ، “بچه های دوشنبه” ساخته آلا سوریکووا. سرگئی نیکوننکو به عنوان کارگردان 17 فیلم از جمله کارهای محبوبش شوکشین را فیلمبرداری کرد.